Yazmak Üstüne

     Şöyle bir his bu, bazı sorumlulukların vardır ve hiç yapasın gelmez. Tembellikten de nefret edersin ama ne yapacaksın işte karınca gibi olasın tutmaz bi türlü. Türlü türlü işlerle gününü nerdeyse bomboş geçirirsin, sürekli müzik dinler, yüzlerce sayfa kitap okursun. Ama o sorumlu olduğun işi yapmadığından için bi türlü rahat etmez. Planlar yaparsın, akşam uyumamlı, yarın sabah erkenden kalkarımlı sözlerin bol olduğu planlar. Yine de içini rahatlamaz tam olarak. Bi türlü gidip de masanın başına oturup işini bitirmezsin, ama o işi yapmak dışında her şekilde kendini rahatlatmaya çalışırsın. Ne yapsam ne etsem de kendimi rahatlatsam diye düşünürken kafana kelimeler hücum eder böyle, beynin zonklamaya başlar. Sonra da geçersin masanın başına 'Şöyle bi his bu..' diyerek hissettiklerini kağıda dökersin. İşte biz buna yazmak diyoruz.